نگاه جنسیتی به مسایل

خیلی از فمینیست ها دوست دارند که بقبولانند به اجتماع که تفاوتی در جنس زن و مرد نیست و این نگاه های جنسیتی ماست که باعث پس زمینه ذهنی و جهت گیری ناخودآگاه آن شده است.

بنابرآن مثلا معترضند که در کتاب ها بنویسیم جوانمردی٬ رادمردی٬ قول مردانه و قس علی هذا. چون با این کار پس زمینه ذهنی مردم را جهت دهی می کنیم.

حالا اگر کسی بیاید بگوید که مثلاً مشاهدات و تجربه من در زندگی نشان داده است که نامردی هایی که زنان می کنند قابل قیاس با نامردی های مردان نیست٬ داد فمینیست ها بلند می شود که بله مشاهده شما کافی نیست و چیزی را ثابت نمی کند. حالا باز هم اگر آمار گیری کنید و غیره بازهم آن را نشان دهنده چیزی نمی دانند.

حال اگر بگوییم که متوسط طول عمر زنان از مردان بیشتر است با توجه به مشاهدات و آمار٬ داد هیچ کسی در نمی‌آید و آن را به منزله حقیقت مطلق در نظر می‌گیرند.

لابد بهتر است هر کس مشاهدات خودش را حجت بگیرد و طبق آن عمل کند واگر به مذاق فمینیست ها خوش نمی‌آید آن را جایی منتشر نکند - یا فقط در جمع دوستان همجنس در مورد آن تبادل نظر کند- تا متهم به داشتن نظر جهت دار نشود.

جالب است دوستان مونث بسیاری را دیده ام که گله می کنند از دوستان همجنسشان و روابط مصنوعیشان٬ و غبطه می‌خورند به رابط صریح و کم ریای مردانه. همینجوری...