ما٬ دگران و فن‌آوری

اخیراً پخش موسیقی همراهی خریده‌ام و به آن گوش می‌کنم .

به ذهنم آمد اگر یکی از سلاطین قاجار می‌خواستند این موسیقیی را که من گوش می‌کنم گوش بدهند چقدر باید هزینه می‌دادند؟؛ آنها باید حداقل یک گروه موسیقی را می‌آوردند تا برایشان بنوازند.

تازه آنها که شاه بودند وگرنه مردم عادی که اصلاً چنین چیزی را در خیال هم نمی‌دیدند.

اما حالا همه ما به لطف سعی و کوشش نامسلمانان غربی ما می‌توانیم ۸۰ گرم پخش موسیقی را در جیبمان بگذاریم و با طیب خاطر به صدها ساعت موسیقی باب میلمان گوش کنیم.

بنده اینطوری تعبیر می‌کنم که دنیای تازه با حفظ کیفیت٬ جهت کوچک کردن مقیاسها و در دسترس قرار دادن همه چیز برای همه کس تلاش می‌کند.

به فکرم رسید ما ایرانیان چه کارهایی کرده‌ایم و در وسایل روزمره مان چه نوآوری هایی به خرج داده‌ایم.

خوب راه دور نمی‌روم و مثال سردستی آفتابه را می‌زنم. ما در طی این چند هزارسال تمدنمان شکل آفتابه را- چیزی که در زندگی روزانه‌مان همه با آن سروکار داریم- از این چهره قدیمی

به چهره پلاستیکی تغییر داده‌ایم٬ با حفظ ابعاد و تنها با عوض کردن جنس از فلز به پلاستیک:

یعنی استفاده ما از تکنولوژی نوین برای این وسیله روزمره تنها در تغییر جنس آن بوده و لاغیر. لابد می‌گویید« خوب٬ مگر کار دیگری هم می‌شود کرد؟! آفتابه دیگر آفتابه است و تکنولوژی و غیره سرش نمی‌شود!» البته آفتابه تکنولوژی سرش نمی‌شود ولی ما اگر ذهن خلاقی داشتیم می‌توانستیم نوآوری هایی برای آن بکنیم.

برای همین کاربرد ژاپنی‌ها آفتابه جیبی را ابداع کرده‌اند:می‌بینید که اشکال از آفتابه نیست٬ به نظر من از ذهن ناپویا و فرهنگ ایستای ماست که جلو هر نوآوری می‌ایستد و آن را تخطئه می‌کند؛ مثلاً٬ اخیراً ابتکار ایرانی آفتابه همراه هم به بازار آمده٬ اما از سوی خیل ایرانیان اینترنت‌خوان( بخوانید ایرانیان فرهیخته) تنها مورد استهزاء واقع شد و با علامت تعجب از آن ذکر می‌شود.

لابد فروشی هم نخواهد داشت و محکوم به فنا است با این استقبال زیاد...

می‌بینید که همیشه هم این دشمن خارجی نیست که عامل ایستایی و رکود ما شده و از آن مهمتر٬ روزمرّگی٬ جمود و تنبلی فرهنگی ماست که راه را برای ترقی ما سد کرده‌است.

***

راستی اگر تمام مطالب بالا در مورد آفتابه برایتان مضحک می‌آید٬ شما هم شاید یک ایرانی بالفطره باشید!

سوال: یک ایرانی چند نوع مختلف پنیر را می‌تواند نام ببرد؟ یک غربی چطور؟

البته تنها برای نمونه پنیر را گفتم٬ بسیار چیزهای دیگری هم هستند.

و البته« هنر نزد ایرانیان است «و بس!»»...