نکته های زبانی:
در مصر به tip میگویند «بخشش» و در ایران به آن میگویند:«انعام»!
تجاهل: یعنی خود را به نادانستن زدن٬ یا به زبان عامیانه به کوچه علی چپ زدن٬ خود را به خریت زدن.
تعارف: یعنی تظاهر به آشنایی کردن٬ فرض کنید من با شیرینی فروش محلهمان سلام علیکی داشتهباشم و روزی او مرا با رفیقم ببینید و احوال پرسی گرمی با من کند و از خانواده بپرسد٬ وقتی دوستم تعجب زده از من بپرسد که مگر او خانواده مرا میشناسد٬ من میگویم که او فقط تعارف میکرده. این مفهوم است که تعمیم پیدا کرده و امروزه به گستردگی بین ایرانیان رایج است.
ذرت برشته یا pop corn: این را عامه چیزی میخوانند که هیچ محلی از اعراب ندارد:"چس فیل!"٬ در حالی که نام آن "چو سفید" است. ظاهراً عوام ابتذال زده با گزینه اول بیشتر احساس تعلق کردهاند!
این معادل های فارسی هم کمتر شناخته شده و استفاده شدهاند:
just in case= احیاناً
massive= سترگ
terrorism= تبهکاری
bootlicker= پاچهخار
Labels: general, language, Literature, society, خلقیات ایرانی